Οδοντικά Εμφυτεύματα

 
Το οδοντικό εμφύτευμα είναι μια «βίδα» η οποία κατασκευάζεται από τιτάνιο, ένα απόλυτα βιοσυμβατό υλικό. Μετά από υψηλή τεχνολογική διαδικασία και συνθήκες κατασκευής απόλυτης ασηψίας, το εμφύτευμα φτάνει στο ιατρείο σε ειδικές θήκες έτοιμο για την ενδοστοματική τοποθέτηση. Το οδοντικό εμφύτευμα σήμερα αποτελεί μια απολύτως επιστημονικά τεκμηριωμένη λύση, ενώ ταυτοχρόνως θεωρείται μια συντηρητική λύση.

Το εμφύτευμα προσομοιάζει τη ρίζα ενός απολεσθέντος δοντιού.

Η προεγχειρητική διαδικασία επιβάλλει τον έλεγχο της περιοχής μετά τη διενέργεια τομογραφίας, όπου μελετάται το εύρος και ύψος του υπάρχοντος οστού. Η διαδικασία τοποθέτησης αφορά την κοχλίωση (βίδωμα) του εμφυτεύματος στο οστό και την συρραφή. Μετά τη οστεοενσωμάτωση (αναμονή 4-6 μήνες ανάλογα την ποιότητα του οστού) ξεκινά η διαδικασία αποκατάστασης, αφού ο οργανισμός πλέον αντιμετωπίζει το εμφύτευμα ως δικό του τμήμα. Το οδοντικό εμφύτευμα στο εσωτερικό του τμήμα αποτελείται από σπείρωμα, μέσα στο οποίο κοχλιώνεται το μηχανικό στήριγμα (abutment) και πάνω σε αυτό τοποθετείται η τελική θήκη.

Η στρατηγική του ιατρείου μας αναφορικά με τα εμφυτεύματα είναι η προσθετικά κατευθυνόμενη τοποθέτηση του οδοντικού εμφυτεύματος. Το τελευταίο δηλώνει ότι η τοποθέτησή του δεν γίνεται εκεί που "υπάρχει" οστό αλλά εκεί που υποδεικνύει η ανάλυση του περιστατικού. Η αισθητική ανάλυση, το διαγνωστικό κέρωμα, η χρήση ακτινογραφικού και χειρουργικού νάρθηκα είναι "εργαλεία" που εξασφαλίζουν ένα επιτυχημένο αποτέλεσμα. Το οδοντικό εμφύτευμα αποτελεί αξιόπιστο στήριγμα για θήκες/ γέφυρες και επένθετες οδοντοστοιχίες.

Σε περιπτώσεις απώλειας ενός δοντιού με άθικτα γειτονικά δόντια η τοποθέτηση του εμφυτεύματος αποτελεί λύση εκλογής. Με τη χρήση των εμφυτευμάτων μπορεί πλέον ο ασθενής να έχει ακίνητα "δόντια" για πάντα.

Σε περιπτώσεις απώλειας όλων των δοντιών, με την τοποθέτηση πολλαπλών εμφυτευμάτων (τουλάχιστον 6) στην κάθε γνάθο δίνεται η δυνατότητα κατασκευής γεφυρών και προσφέρεται μία αποκατάσταση, η οποία συγκολλάται ή κοχλιώνεται και «δεν μπαινο-βγαίνει».

Επίσης με τη χρήση τεσσάρων εμφυτευμάτων στην άνω γνάθο και δύο στην κάτω μπορεί να κατασκευαστεί μια οδοντοστοιχία η οποία «κουμπώνει» πάνω στα εμφυτεύματα και με τον τρόπο αυτό σταθεροποιείται- συγκρατείται.